Jak działa dekompresja igłowa w przypadku napięciowego odmy opłucnowej

Napięciowa odma opłucnowa jest odmą zagrożeniem dla życia, ponieważ wiąże się z dostaniem się powietrza do przestrzeni opłucnowej, które zostaje uwięzione i prowadzi do wzrostu ciśnienia w przestrzeni śródpiersia, powodując zapadanie się płuc. Może to prowadzić do zmniejszenia przepływu krwi do serca, co może spowodować kolaps sercowo-naczyniowy. Niektóre z kroków, które można podjąć w celu usunięcia nadmiaru ciśnienia, to dekompresja igłowa. Procedura oraz narzędzia, których należy użyć, to kolejna ważna wiedza, jaką powinien posiadać każdy pracownik służby ratownictwa medycznego lub opieki nad pacjentem po urazie.

Znaki anatomiczne umożliwiające bezpieczne wprowadzenie igły do klatki piersiowej

W celu określenia odpowiednich orientacyjnych punktów anatomicznych należy określić je w taki sposób, aby procedura dekompresji za pomocą igły była bezpieczna. W przeszłości wprowadzanie igieł wykonywano na podstawie drugiej przestrzeni międzyżebrowej w linii pośrodkowoobojczykowej po stronie skondensowanej klatki piersiowej. To miejsce zmniejsza ryzyko uszkodzenia silnych naczyń krwionośnych i narządów wewnętrznych. Poniżej znajduje się szczegółowy opis kroków pozwalających określić miejsce wprowadzenia igły:

1.Locate the Clavicle: Aby znaleźć obojczyk, najpierw zlokalizuj poziome kość w przednio-dolnej części klatki piersiowej, leżącą tuż pod skórą; to właśnie obojczyk.

2.Find the Midclavicular Line: Jest to umowna linia biegnąca pionowo w dół od środka obojczyka.

3.Identify the Second Intercostal Space: Przesuń się wzdłuż obojczyka w dół i zidentyfikuj drugie żebro. Przestrzeń między tym a kolejnym żebrem to druga przestrzeń międzyżebrowa.

4. Uwagi dotyczące dokładności: W sytuacjach, w których indywidualne różnice anatomiczne lub rozmiar klatki piersiowej powodują, że lekarze zaniechają wcześniejszego podejścia, do wyboru może zostać podjęta czwarta lub piąta przestrzeń międzyżebrowa wzdłuż linii pachowej przedniej; czwartą lub piątą przestrzeń zazwyczaj bierze się pod uwagę w środowiskach wojskowych lub przedszpitalnych, gdzie szybkość podejmowania decyzji jest istotnym elementem.

Prawidłowe zidentyfikowanie tych punktów orientacyjnych jest ważne, aby zapobiec powikłaniom związanym z ich naruszeniem, jak w przypadku nerwów międzyżebrowych lub tętnic, oraz zagwarantować skuteczne złagodzenie napiętnego odmy opłucnowej.

Porównanie igieł ARS i tradycyjnych zestawów do dekompresji

Narzędzia interwencji ratunkowych są coraz lepsze dzięki rozwojowi technologii medycznej. Oryginalne zestawy do dekompresji składają się z grubych igieł, zazwyczaj 14-gauge, przy czym igła lub kaniula mogą być również użyte do skutecznego przebicia ściany klatki piersiowej. Jednak igły Adequate Reach Systems (ARS) również pojawiły się jako alternatywa i mają swoje własne cechy oraz wady. W tym przypadku porównujemy igły ARS ze starszymi zestawami:

Igły ARS:

1. Projekt i długość: ARS mają długą igłę (zwykle 8 cm), zaprojektowaną specjalnie do pracy w klatce piersiowej (z większą możliwością objęcia różnych grubości ścian klatki piersiowej), co jest szczególnie przydatne u pacjentów o większej budowie ciała lub większej ilości tkanki tłuszczowej.

2. Skuteczność: Posiadają projekt, który umożliwia im zawsze trafienie do przestrzeni opłucnowej, zmniejszając możliwość niepowodzenia penetracyjnej dekompresji.

3.Przyjazne dla użytkownika: Igły ARS mają przewagę, ponieważ mogą być wyposażone w lampki błyskowe lub wbudowane czujniki ciśnienia, które zapewniają poprawne wprowadzenie do przestrzeni opłucnowej.

4.Wady: Z jednej strony igły ARS mają wiele zalet, ponieważ są dłuższe i posiadają dodatkowe funkcje. Z drugiej strony mogą być droższe, a w niektórych jednostkach ratunkowych mogą nie stanowić tak opłacalnego wyboru, zwłaszcza w przypadku służb ratunkowych działających w ograniczonym budżecie.

Tradycyjne zestawy do dekompresji:

1.Dostępność i koszt: Tradycyjne zestawy są tańsze, dlatego są popularne w wielu placówkach medycznych, również tych mniej zasobnych.

2.Różnorodność i doświadczenie: Stosowane od dłuższego czasu, istnieje wiele wersji różniących się projektem i specyfikacją, a pracownicy medyczni mają do wyboru szeroki wachlarz, mogąc wybrać zestaw zgodnie ze swoimi preferencjami lub w zależności od konkretnej sytuacji.

3.Wady: Standardowy rozmiar konwencjonalnych igieł może okazać się niewystarczający u osób z grubej ściany klatki piersiowej, w wyniku czego niewystarczające rozprężenie nastąpi w przypadku, gdy igła nie wejdzie w odpowiedni sposób do przestrzeni opłucnowej.

Mimo że oba urządzenia spełniają tę samą główną funkcję jaką jest rozprężanie igły, wybór między nimi zależy od takich aspektów jak budowa pacjenta, poziom doświadczenia lekarza oraz dostępne zasoby.

Podsumowanie

Stres związany z odstawieniem igły jest podstawową techniką i procedurą w leczeniu odmy opłucnowej, gdzie czas ma istotne znaczenie we wszystkich warunkach. Niezależnie od tego, jaki typ zestawu do dekoracji jest używany lub czy stosuje się nowe igły ARS, istotne jest znanie anatomicznych miejsc oraz tego, na co sprzęt jest w stanie bezpiecznie i prawidłowo pozwolić w celu wykonania tej procedury. W dziedzinie technologii medycznej istnieje możliwość zwiększenia skuteczności działań ratujących życie w sposób bardziej rozwinięty, a tym samym uzyskania efektu bezpośrednio skierowanego do pacjenta znajdującego się w tak poważnym stanie.