Sytuacyjny szyną: Sytuacyjna szyna może czasem się przydać. To próba udzielenia pomocy osobie, która mogła doznać urazu ręki lub nogi. Szyna sytuacyjna wspiera poszkodowanego i zapobiega dalszym uszkodzeniom dotkniętej kończyny do czasu przybycia pomocy. Dowiedz się, jak wykonać sytuacyjną szynę – i używaj jej!
Jeśli ktoś odniesie uraz i wydaje się, że noga jest złamana, to ręczny szyn jest dobrym wyborem. Może również zapobiec zbyt silnemu przemieszczaniu się złamanej kości, co może być bardzo bolesne. Ręczny szyn może także pomóc w uniknięciu dalszych uszkodzeń, aż do momentu wizyty u lekarza.
W przypadku nagłej potrzeby nałożenia szyny możesz skorzystać z materiałów takich jak patyk lub kawałek tektury, kawałek materiału lub opatrunek, a także taśmy. Krok pierwszy: Zbierz potrzebne elementy. Najpierw znajdź patyk lub pasek tektury o długości zbliżonej do długości urazonej ręki lub nogi. Następnie przyłóż patyk lub tekturę do urazonego kończyny. Delikatnie owiń materiał lub opatrunek wokół patyka lub tektury oraz urazonej części ciała. Powinien być on odpowiednio ciasny, ale nie zbyt (ani zbyt luźny). Na końcu przytwierdź materiał lub opatrunek taśmą. Pamiętaj tylko, by nie cofać zbytnio urazonej części ciała, nakładając nagłe wzmocnienie.
Tymczasowy szynę uranową warto stosować w celu zapobieżenia dalszym urazom ramienia lub nogi. Może również pomóc w złagodzeniu dolegliwości i zapobieżeniu urazom. Jeżeli osoba dozna urazu, zgodnie z prawem, w przypadku konieczności zastosowania tymczasowej szyny uranowej personel medyczny może natychmiast podjąć niezbędne działania. Należy pamiętać, że tymczasowa szyna uranowa służy wyłącznie do sytuacji nagłych, dlatego zalecamy jak najszybsze skonsultowanie się z lekarzem.
Istnieje właściwy moment na użycie tymczasowej szyny uranowej. Jeżeli osoba doznała urazu ramienia lub nogi i podejrzewa się złamanie kości, tymczasowa szyna uranowa może okazać się przydatna. Stosowanie tymczasowej szyny uranowej ma sens, jeżeli znajdujesz się w miejscu, w którym pomoc medyczna może dotrzeć dopiero po dłuższym czasie. Zawsze jednak należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem lub pracownikiem ochrony zdrowia.